“No, this is not the beginning of a new chapter in my life; this is the beginning of a new book! That first book is already closed, ended, and tossed into the seas; this new book is newly opened, has just begun! Look, it is the first page! And it is a beautiful one!”
C. JoyBell C.
Ξεκινάς τη ζωή σου, εκεί γύρω στα 20, πιστεύοντας ότι ξέρεις ακριβώς τι χρειάζεται να κάνεις για να είσαι ευτυχισμένη...
Η λίστα σου είναι ξεκάθαρη:
Να τελειώσεις τις σπουδές σου,
Να πιάσεις μια καλή δουλειά,
Να πάρεις επιτέλους ένα καλό αυτοκίνητο,
Να μένεις σε ένα όμορφο, άνετο σπίτι,
Να βρεις το σύντροφό της ζωής σου και γιατί όχι να κάνεις οικογένεια…
Και πριν καλά-καλά το καταλάβεις, είσαι ήδη 30, 40 ή 50 και ενώ έχεις καταφέρει να κάνεις τικ στα περισσότερα από τα κουτάκια που είχες στο μυαλό σου, με έκπληξη συνειδητοποιείς ότι ζωή σου δεν είναι αυτό που φανταζόσουν.
Κάτι λείπει.
▶ Καλύτερη δουλειά...
▶ Μεγαλύτερο σπίτι...
▶ Πιο γρήγορο αυτοκίνητο...
▶ Πιο ακριβά ρούχα...
▶ Πιο μάκρυνα ταξίδια...
Και πάλι τίποτα δεν αλλάζει.
Θέλεις κι άλλο.
Και κάποια στιγμή, συνειδητοποιείς πως όσο κ αν συνεχίσεις να τρέχεις πίσω από εφήμερες υποχρεώσεις, όσα χρήματα κ αν βγάλεις δεν θα είναι ποτέ αρκετά για να γεμίσουν το κενό που νιώθεις, για να μειώσουν την απόσταση ανάμεσα σε αυτό που ζεις τώρα και σε αυτό που ονειρευόσουν στα 20.
Χρειάζεσαι ένα πλάνο.
Χρειάζεσαι μια κατεύθυνση.
Χρειάζεσαι μια επανεκκίνηση ζωής.
Χρειάζεσαι....
- Την ευκαιρία να ανακαλύψεις εκ νέου τον εαυτό σου τα θέλω τα όνειρα και τις επιθυμίες σου.
- Την ευκαιρία να ξεσκεπάσεις τους τρόπους με τους οποίους σαμποτάρεις τον εαυτό σου, να ανακαλύψεις τι σε κρατάει πίσω.
- Την ευκαιρία να σχεδιάσεις εκ νέου την ζωή σου συνειδητά με πρόθεση και το mindset, τον τρόπο σκέψης κ το κίνητρο που θα σε βοηθήσει να αναλάβεις στοχευμένη δράση.
- Το κίνητρο που σου χρειάζεται για να ξυπνάς κάθε μέρα και να λες: "Αυτό που χρειάζεται να κάνω σήμερα, μπορεί να μην είναι εύκολο, πιθανό να μην είναι και ευχάριστο, όμως είναι απαραίτητο, αν θέλω να ζήσω μια ζωή με νόημα!”
Σε αυτό ακριβώς το σημείο βρέθηκα στα 32 μου, όταν αφού έκανα μια ουσιαστική αξιολόγηση της ζωής μου, σε όλους τους τομείς της, συνειδητοποίησα, πως αν ήθελα να αλλάξει κάτι στον τρόπο που ένιωθα, χρειαζόταν να κάνω σημαντικές αλλαγές στο μονοπάτι ζωής, που σχεδόν ασυνείδητα, είχα πάρει.
Αυτά που παλιότερα με κινητοποιούσαν: χρήματα, προαγωγές, τίτλοι, είχαν χάσει την λάμψη τους, στα μάτια μου.
Ήθελα περισσότερα.
Αλλά δεν ήξερα ακριβώς τι ήταν αυτό που ήθελα.
Και έτσι παραιτήθηκα. Οι περισσότεροι από τους φιλους μου τότε δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί το έκανα. Ήμασταν βλέπεις στις αρχές του 2009 και η οικονομική κρίση είχε ήδη κάνει εμφανή τα σημάδια της.
"Μείνε"