Για σχεδόν 7 χρόνια οι ερωτήσεις “Τι τελικά θέλω να κάνω επαγγελματικά?", “Με τι θέλω να ασχοληθώ?” “Τι είναι αυτό που μου ταιριάζει αυτό που πηγάζει από μέσα μου?” έπαιζαν σε λούπα στο μυαλό μου από το πρωί που ξυπνούσα, μέχρι αργά το βράδυ που έπεφτα για ύπνο. Πολλές φορές ούτε τότε σταματούσαν!

Με έβλεπα απογοητευμένη, έχοντας χάσει χρόνο, χρήματα και τη διάθεση να κάνω κάτι νέο και ξυπνούσα, γεμάτη άγχος.

Κάθε μέρα.

Για 7 χρόνια.

Και τότε κάπου διάβασα την ερώτηση “What were you doing when you last lost track of time?” και κάτι κουνήθηκε μέσα μου.

Πήρα λοιπόν χαρτί και στύλο και άρχισα να καταγράφω τις φορές που πραγματικά αισθάνθηκα ότι ο χρόνος έχασε τη διάστασή του και εγώ την αίσθησή του.

Όλα αυτά δεν είναι work related.

Αυτά είναι όσα με ευχαριστούν και θέλω να κάνω στον ελεύθερό μου χρόνο.

Και παράτησα τη λίστα μου απογοητευμένη μια άλλη μια φορά.
Μην κάνεις το ίδιο λάθος.

Μερικές φορές τα πράγματα που είναι σημαντικά για εμάς, τα πράγματα που μπορούμε να προσφέρουμε, είναι τόσο κοντά μας που δεν μπορούμε να τα δούμε. 

Όπως όταν προσπαθείς να δεις την αντανάκλαση σου, ακουμπώντας το πρόσωπο σου στον καθρέφτη. Η εικόνα είναι τόσο παραμορφωμένη που δεν μπορείς να αναγνωρίσεις το ίδιο σου το πρόσωπο.

Σήμερα σε καλώ να κάνεις τη δική σου λίστα και να δεις που μπορεί να σε οδηγήσει.

Και αν γνωρίζεις ήδη τη δική σου κλήση, τότε θυμήσου την τελευταία φορά που έχασες την αίσθηση του χρόνου και δημιούργησε το χρόνο ή τις συνθήκες για να το ξαναζήσεις μέσα στις επόμενες ημέρες!

Καλή αναζήτηση...

xoxo
Nichole
Cheerleading Captain at IFL Inspired for Life